آن روز  یادت هست من بودم و یک دنیا دلباختگی تو بودی و یک دنیا مهر و من ماههاست به دنیای کوچک ان روز لبخند می زنم و سکوت بهترین تفسیر دوست داشتن است .

 

 

 

اگر غروب ارزوهایم طلوع ارزوهای توست من ان غروب را دوست دارم                   

 

 

  

 

در دیاری که در ان نیست کسی یاد کسی                                                                              

 

کاش که یا رب نیفتد به کسی کار کسی                         

 

نمیدانم از کجا شروع کنم از بی وفایی ها یا با وفاییها از تنهایی یا از با هم بودن .            

از غمها یا از خورشید ها هر کدام به نوبه ی خود سخت است که انسان بخواهد درباره ی درباره ی ان صحبت کند من امروز از تنهایی صحبت می کنم یکی از دردهایی که همه جوانان و نوجوانان از ان رنج می کشند نمی دانم تنهایی را چگونه توصیف کنم من با وجود خوانواده و دوروبریهایم خیلی احساس تنهایی می کنم .               

 

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
سهیک ..آخرین ترانه ی باران شنبه 30 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 11:02 ب.ظ http://www.tabar.blogsky.com

آرزو جان با درودی گرم...................................***
نوشته ساده و زیبایت بدلم نشست
تنهائی؟؟؟ تنهائی چرا؟
هروقت احساس تنهائی کردی بیا پیش خودم تا با هم درددل کنیم مطمئنم که دلت باز میشه...
میگی نه امتحان کن و از دخترهایم بپرس
....................
تندرست و شادکام باشی نازنین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد